Echtpaar Toering-Hak viert zestig jaar huwelijk

Het echtpaar Toering-Hak zijn beiden in Lemmer geboren. In 1962–1963 was er een heel strenge winter. We zaten op dezelfde bewaarschool en later ook op dezelfde lagere school. We gingen naar dezelfde kerk, maar we kenden elkaar niet. We gingen ook beiden naar de Gereformeerde Jongelingsvereniging. Op 9 februari was onze mem jarig. Het was zondagmiddag, en na afloop zei Ditty: “Ik ga vanavond oppassen.”  Waarop ik zei: “Zal ik je daarmee helpen?”  Ze zei: “Kom maar.”  En zo is het begonnen. Eerst wat stiekem, later wat vrijer. Maar ja, na verloop van tijd moest ik wel op zicht. Het was op een zondag. We hebben gezellig zitten praten; de avond was zo om. Ik moest om elf uur weg. “We zouden om twaalf uur varen,” zei mijn aanstaande schoonmoeder. Ik mocht nog wel eens terugkomen.

Wil jij wel naar Harlingen?

We hebben een goed jaar verkering gehad. Op 2 augustus 1964 zijn we verloofd. Trouwen, daar dachten wij nog niet aan. Want toen mijn pake overleed, heb ik geprobeerd zijn huis te kopen. Bij de bank werd mij verteld dat ik wel genoeg verdiende, maar geen vaste baan had, dus ik kon niets kopen. Een huurhuis in Lemmer had toen vijf jaar wachttijd. We hadden een knecht aan boord die ook wel wilde trouwen. Hij zei tegen mij: “Zullen wij het eens in Harlingen proberen?”  Zogezegd, zo gedaan. Johannes Meyer gevraagd: hij zou er wel achteraan. Een week later kwam er iemand van de gemeente, een ambtenaar. We konden kiezen uit twee huurhuizen en twee koopwoningen. Ik Ditty bellen: “Wil jij wel naar Harlingen?” Ze zei: “Ja hoor.”  Het werd een koopwoning in de nieuwe woonwijk Oosterpark.

Trouwen

Toen ging alles snel: in ondertrouw, dominee regelen, meubels kopen, receptie regelen. Zo zijn wij op 19 november 1965 getrouwd. Eerst in het gemeentehuis en daarna in de kerk. Dominee De Lange gaf ons als raad mee: “Dient de Heere met vreugde.”  Daarna hadden wij receptie in De Wildeman — daar hebben wij ook ons 60-jarig huwelijksfeest gehouden. ’s Avonds hebben mijn zuster en Johan Loen ons naar Harlingen gebracht. Het sneeuwde en het was koud, maar in ons nieuwe huis was het warm. We hebben acht jaar in het Oosterpark gewoond; daar zijn ook drie kinderen geboren. Daarna zijn wij naar De Spiker verhuist. Daar wonen wij nu nog, en we zijn tevreden. Het was toen niet gebruikelijk dat getrouwde vrouwen werkten. Ik heb mijn hele werkzame leven gevist: op tong en schol, op kabeljauw en later op garnalen. Toen ik 63 jaar was, moest ik om gezondheidsredenen stoppen met vissen. 

We hebben altijd met plezier in Harlingen gewoond; we gaan er ook niet meer weg. Maar als ik even in Lemmer ben, voelt het voor mij nog een klein beetje als thuiskomen. Je geboorteplaats vergeet je niet.