Campagne “Een tegen eenzaamheid”
Iedereen heeft behoefte aan contact. Je wilt graag ergens bij horen, je welkom voelen of samen leuke dingen doen.

Iedereen heeft behoefte aan contact. Je wilt graag ergens bij horen, je welkom voelen of samen leuke dingen doen. In deze verhalen vertellen Aparna en Saonah hoe zij zich ooit eenzaam voelden – en hoe ze op hun eigen manier weer in contact kwamen met nieuwe mensen. Hun verhalen laten zien dat een kleine stap, zoals samen iets doen, kan zorgen voor meer verbinding en minder eenzaamheid.

Aparna: “Ik kreeg zulke lieve reacties op mijn verhaal en ik werd helemaal in de groep opgenomen.”
Na haar scheiding stond Aparna er plotseling alleen voor. Alles wat ooit vertrouwd was, viel in één klap weg. “Ik verloor een groot deel van mijn vrienden, was opeens een alleenstaande moeder en moest met mijn zoon verhuizen naar een stad waar ik niemand kende,” vertelt ze. “Daar moest ik helemaal opnieuw beginnen. Dat was een pittige tijd.”
In haar nieuwe woonplaats reed Aparna elke dag langs de hockeyvelden. “Ik heb als kind altijd gehockeyd en het begon weer te kriebelen.”
Ze besloot zich aan te melden voor een proefles. “Ik vond dat super spannend. Mensen willen natuurlijk weten wie je bent en waar je vandaan komt. Dat maakt je heel kwetsbaar. Maar ik wist ook: als ik niks doe, blijft alles precies zoals het is.
Bij de hockeyclub werd Aparna met open armen ontvangen. “Ik kreeg zulke lieve reacties op mijn verhaal en ik werd helemaal in de groep opgenomen. Het was de eerste keer in lange tijd dat ik weer ergens bij hoorde.
De hockeyclub was het begin van een nieuwe vriendenkring. Dat had ik echt nooit verwacht. Na die proefles was ik best snel jarig en het hele hockeyteam kwam bij mij op bezoek. Dat was fantastisch! De sport werd een vast onderdeel van haar week. “Ik trainde uiteindelijk drie keer per week. Het gaf structuur, beweging, en vooral verbinding. Ik kreeg echt zin om weer iets van mijn leven te maken.”

Saonah: “Het voelde kwetsbaar, maar ik wist: als ik dit niet doe, verandert er niets.”
Na de geboorte van haar tweede kindje zat Saonah veel alleen thuis. “Ik zat nog midden in mijn verlof en bracht veel tijd door met de kindjes. De muren kwamen op me af en ik zat niet zo lekker in mijn vel,” vertelt ze. “Op een dag dacht ik: ik moet mezelf even de deur uitschoppen. Even een kopje koffiedrinken in de stad.”
Daar merkte Saonah dat ze zich eigenlijk heel eenzaam voelde. “Ik zag veel andere moeders met elkaar praten, terwijl ik daar alleen zat met mijn dochtertje. Ik voelde me jaloers en alleen in het moederschap. Moeder worden is zo’n grote verandering, maar ik had niemand om dat mee te delen.”
Diezelfde avond besloot Saonah haar gevoelens te delen via Instagram: “Wie wil mijn mom-friend worden?” Het was ontzettend spannend, maar toch twijfelde ze niet. “Het voelde kwetsbaar, maar ik wist: als ik dit niet doe, verandert er niets.” De reacties waren overweldigend. “Mijn DM stroomde vol met herkenbare berichten van moeders uit heel Nederland die hetzelfde voelden. Ik dacht: er zijn zóveel moeders die dit herkennen, ik moet hier iets mee.”
Daarom richtte Saonah een WhatsApp-community op voor moeders in Friesland. “We prikten een datum om af te spreken. De eerste keer was in een buurthuis, en er kwamen zo’n tien moeders. Het was spannend om mensen te ontmoeten die ik nog niet kende, maar daarna voelde ik me echt geweldig!”
De groep groeide snel, en Saonah voelde zich steeds meer verbonden. “Als ik iets deelde, herkenden de anderen het meteen. Dat maakte me al minder eenzaam.” De moeders bleven afspreken, bijvoorbeeld voor een kledingruil of een uitje naar de kinderboerderij. “Het leven als jonge moeder is hectisch, maar het voelt goed om te weten dat ik altijd bij iemand terechtkan als ik me alleen voel.”
Aanbod in de buurt
Heb jij behoefte aan meer contact? Samen sporten, wandelen, eten, eropuit of iets doen voor een ander kan helpen. Je doet wat je leuk vindt én ontmoet zo anderen. Benieuwd wat het aanbod bij jou in de buurt is? Ga dan naar eentegeneenzaamheid.nl.